นายกเทศมนตรีหญิงพบอานุภาพแห่งบุญ

ลูกบอกกับตัวเองทันทีว่า เราต้องทำให้ตัวเองมีบุญมากที่สุดเดี๋ยวนี้ จะมารอให้ป่วยสาหัสเป็นแบบคุณแม่แล้วค่อยทำบุญมันไม่ทันการณ์

โครงการบัณฑิตแก้ว

จากมโนปณิธานของพระเดชพระคุณพระราชภาวนา วิสุทธิ์ที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย เพื่อสร้างสันติสุขให้บังเกิดขึ้นในโลก โครงการบัณฑิตแก้ว หนึ่งในโครงการเพื่อการผลิตบุคลากรเพื่อเป็นกำลังในการขยายงานพระพุทธศาสนา และการปลูกฝังศีลธรรมสู่ใจเยาวชน และประชาชนทั่วไปทั้งในประเทศและต่างประเทศ ขอเชิญบัณฑิตชาย-หญิง ชมรมพุทธจากสถาบันการศึกษาทั่วประเทศ อาสาสมัคร และผู้มีจิตศรัทธา ได้ใช้โอกาสในวัยที่แข็งแรง ศักยภาพที่ไม่มีขีดจำกัด อายุไม่เกิน 33 ปี อุทิศตนเข้ามาช่วยเหลืองานของพระพุทธศาสนาระยะเวลา 1-2 ปี

ความสุขที่ได้มาอย่างง่ายๆ

ตอนแรกกระผมรู้สึกตัวเบาๆ เหมือนลอยอยู่เหนือเมฆใหญ่ แล้วอยู่ดีๆก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในอุโมงค์สีฟ้าๆอย่างเร็วมาก เหมือนกับกระผมนั่งรถไฟเข้าไปในอุโมงค์เลยครับ แต่กระผมก็ไม่กลัว ยังดูเหตุการณ์รอบข้างไปเรื่อยๆ แล้วกระผมก็ได้ผ่านเข้าไปในป่าสีฟ้าที่สวยงามและมีต้นไม้ใหญ่ครับ

ชีวิตระดับสามดาว

ประสบการณ์ภายในในช่วงแรกๆของการนั่งสมาธิ ลูกก็ง่วงและชอบลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง ให้ตัวเองได้เห็นไวๆค่ะ แต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา มีแต่ความเครียด ต่อมาก็เกิดอาการวัยรุ่นปลง นั่งเอานั่ง คือ ไม่ได้คิดอะไรมากมาย แค่ได้นั่งก็ดีแล้ว ไม่ควรมีความคิด เรามีหน้าที่ดู ไม่ใช่ผู้กำกับการแสดง ไม่เจ้ากี้เจ้าการ

โครงการดวงตะวันสันติภาพ รุ่นที่ 2

อะไร...จะง่ายขนาดนั้น

ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า ณ ตอนนั้น ผมก็ค้นพบสิ่งที่ไม่เคยพบมาก่อนเลยในชีวิตนั่นก็คือ แสงสว่างแบบแปลกๆ เมื่อหลับตาก็เห็นเป็นแสงสว่าง และเมื่อเพ่งไปที่แสงสว่างนั้นก็พบศูนย์รวมเป็นแสงสีสว่างๆ ออกสีฟ้าๆ และผมรู้สึกได้ถึงการมองเห็นภายใน ในมุมมองแบบ Top-view สิ่งที่ผมมองเห็นนั่นก็คือ องค์พระ

เธอทำได้...เพราะเธอได้ทำ

นั่งไปนานๆ องค์พระก็เริ่มเป็นอย่างที่ใจลูกนึก นึกให้ท่านขยายใหญ่กว่าตัวเรา ขยายใหญ่ขึ้นเท่าภูเขาก็ได้ นึกให้ท่านย่อเล็กลงมา ใหญ่กว่าตัว เท่าตัว เท่าแตงโม เท่าส้มโอ จนกระทั่งเล็กสุดเท่ามดเล็กๆ มองดูใสเหมือนเพชร แล้วองค์พระเล็กนิดเดียวก็ค่อยๆ สว่าง มากขึ้นๆ จนเท่ากับพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน แต่รู้สึกมองแล้วไม่แสบตาเลยค่ะ

ฉัน love เธอ...ทุกเวลา

ครอบครัวผู้นำบุญชาวอีสาน...คุณพ่อของเธอเป็นผู้นำบุญชาวอีสาน ในวัยหนุ่มโดนโจรปล้นหลายครั้ง แต่ละครั้งถูกทำร้ายปางตาย จนต้องพาครอบครัวหนีโจร...เธอกับสามี แม้จะทะเลาะกันหลายครั้ง แต่ด้วยความรักที่มีให้แก่กัน ห่างกันแค่วันเดียวก็คิดถึงกันจนต้องกลับมาคืนดีกันทุกครั้ง ทั้งคู่รวมทั้งลูกสาวอีกสามคน ทุกคนเข้าใจเรื่องการสร้างบารมี...ครอบครัวของเธอประสบปัญหา ลูกสาวคนโตถูกฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายหลายล้านบาท ลูกสาวคนเล็กใช้เงินเกินตัว...เธอจะทำอย่างไร

ชีวิตโลเล ก็เหมือน เรือที่เหออกจากเส้นทาง

วันเผาคุณตาลูกรับไม่ได้จริงๆเลยค่ะ ตอนนั้นรู้เลยว่าหัวใจสลายเป็นอย่างไร ลูกจำได้ว่า ลูกจะวิ่งเข้าไปในเมรุ จะไปพร้อมกับคุณตา ดีแต่ว่ามีคนคว้าไว้ได้ทัน ลูกรู้สึกว่า “อะไรกันคนที่มีร่างกาย เห็นๆกันอยู่ เผาไปแล้วไม่เหลืออะไรเลย” ลูกเสียใจมากเลยค่ะกับความสูญเสียครั้งแรกในชีวิต

ขอเขามาได้เดี๋ยวเดียว

หลังจากที่คุณหมอได้พิสูจน์ว่าคุณปู่เสียชีวิตแล้ว อยู่ดีดี เวลาประมาณ 3 ทุ่ม คุณปู่ก็ฟื้นขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อของลูกว่า....