พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 90 อุเบกขาบารมี
อุเบกขาบารมี หมายถึง การฝึกใจของพระโพธิสัตว์ให้หยุดนิ่ง โดยไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์หรือสิ่งต่างๆที่มากระทบอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 82 เนกขัมมบารมี
เนกขัมมบารมี ถือเป็นบารมีที่สำคัญที่จะช่วยให้พระโพธิสัตว์ผู้มุ่งบรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ปลอดกังวลจากเรื่องกามคุณ
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 81 ทานบารมี และ ศีลบารมี
พระโพธิสัตว์ทุกท่าน เริ่มต้นการสร้างบารมีด้วยการบำเพ็ญทานบารมีเป็นอันดับแรก และจำเป็นจะต้องรักษาศีลให้สะอาดและบริสุทธิ์ด้วย
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 78 พุทธการกธรรม ธรรมสำหรับบ่มพระโพธิญาณ
พุทธการกธรรมนี้ ถือเป็นธรรมที่สำคัญอย่างยิ่ง หากพระโพธิสัตว์ปราศจากพุทธการกธรรมแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 76 อธิมุตตกาลกิริยา
การทำ อธิมุตตกาลกิริยา หมายถึง อธิษฐานจิตดับชีพของตน เพื่อลงมาเกิดสร้างบารมีบนโลกมนุษย์ เป็นอานิสงส์พิเศษของพระนิยตโพธิสัตว์
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 69 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม (2)
พระโพธิสัตว์จะต้องมีธรรมที่สำคัญอันจะเป็นเครื่องยืนยันการตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นั่นคือ ธรรมสโมธาน
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 68 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 64 พุทธพยากรณ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
พุทธพยากรณ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เปรียบเสมือนกำลังใจอันยิ่งใหญ่ของพระโพธิสัตว์ประเภทนิยตโพธิสัตว์
ทุ่มสุดชีวิต เพื่ออภิสัมโพธิญาณ
ชีวิตเป็นสิ่งที่มีคุณค่า กาลเวลาเป็นสิ่งที่มีความหมาย เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วครั้งชั่วคราว ไม่ช้าทุกคนต่างต้องจากโลกนี้ไป แม้ทรัพย์สมบัติภายนอกที่มีอยู่ ก็ไม่อาจนำติดตัวไปได้ สิ่งที่จะติดตัวเราไป มีเพียงบุญกับบาปเท่านั้นเอง หากเราสั่งสมบุญ ชีวิตเราก็จะมีคุณค่า เกิดมาแล้วมีชีวิตไม่ว่างเปล่า เป็นประโยชน์ต่อตนเอง และผู้อื่น เพราะเราได้ใช้วันเวลาอันน้อยนิดที่มีอยู่ในโลกนี้ สร้างบารมีอย่างเต็มที่โดยไม่ประมาท เช่นเดียวกับพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายในกาลก่อน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อยังเป็นโพธิสัตว์ เสวยพระชาติเป็นพระเจ้าสุตโสมได้ตรัสให้โอวาทแก่พญาโปริสาทว่
พระศรีอริยเมตไตรย์ ตอนที่ 5 การถวายบุตรเป็นทานของพระสุมังคลพุทธเจ้า
ครั้นได้บุตรทั้งสองของพระบรมโพธิสัตว์มาแล้ว ยักษ์ขรทาฐิกะได้เคี้ยวกินเด็กทั้งสองต่อหน้าพระบรมโพธิสัตว์ผู้เป็นบิดา
